Crisis vraagt moed

Onder druk wordt alles vloeibaar en zichtbaar. Onder druk zijn we gedwongen op een andere manier naar ons wereldbeeld en naar onszelf te kijken.

Onder druk komen morele instincten naar boven en laten wij onze werkelijke aard zien, tonen we ons menszijn. Bestuurders en managers ervaren in toenemende mate druk in een onmiskenbaar complexe omgeving. Er gebeuren steeds vaker onverwachte dingen en de werkelijkheid is niet meer te vatten in modellen en spreadsheets.

Politici en bestuurders die in crisissituaties blijven praten over structuren, scenario’s, risicoanalyses en verwijtbaarheid verschuilen zich achter hun instituties. Ze brengen zichzelf onvoldoende in en, tonen te weinig eigenaarschap. Er blijft veel verborgen en burgers voelen zich niet gezien of gehoord. Het publieke vertrouwen neemt al jaren af. De illusie en retoriek van kant-en-klare oplossingen kunnen we beter loslaten. We leven niet in een simpele werkelijkheid.

Ondertussen voeren we ook nog een strijd tegen nepnieuws en alternatieve feiten en voor het recht op de waarheid. Deze strijd zet de houdbaarheidsdatum van ons wereldbeeld nog scherper onder druk. Waar kunnen we nog op koersen, nu onvoorspelbaarheid, zwarte zwanen en dilemma’s onze onzekerheden voeden?

Mijn eerste antwoord is: op onszelf. Als zaken onduidelijk zijn, is dichtbij jezelf blijven het meest wijze wat je kunt doen. Betrek jezelf erbij. Stel je open voor oplossingen en routes die via je hart lopen. Vanuit die betrokkenheid treed je naar buiten om een betekenisvolle bijdrage te leveren aan de gemeenschap.

Links Rechts

Referenties