Ik ben gefascineerd door de ‘zwarte zwanen’ in ons leven

Ik ben socioloog en antropoloog. Onderzoeken wat we wel (kunnen) weten en onderscheiden wat we niet weten, is al jaren een rode draad in mijn loopbaan.

Ik richt me niet op gewone, gemiddelde en normale situaties. Maar ben juist gefascineerd door de ‘zwarte zwanen’ in ons leven: het uitzonderlijke, het extreme en het onvoorspelbare: crisissituaties dus.

Mijn inspiratie haal ik onder andere uit beelden van de kosmos. Elk beeld van onze kosmos herinnert mij er aan hoeveel we niet-weten. Nog geen 5% van die mysterieuze kosmos hebben we in kaart gebracht. Toch blijven wij elkaar op aarde vertellen hoe de wereld in elkaar steekt. Maar we weten nog zó weinig. Dit besef van het mysterie houdt mij nieuwsgierig en bescheiden.

Ik heb geleerd dat in onzekerheid leven niet betekent dat je ook onveilig en onkundig bent. Sterker nog, crisis bracht ook mij tot de essentie en gaf mij de kans om de kracht en waarde van onzekerheid te omarmen. Het gaf me de moed om te durven koersen op mijn eigen morele kompas. Het heeft mijn leven echter en simpeler gemaakt door weg te laten vallen wat niet wezenlijk van belang was.

Ik werk op verschillende manieren en in verschillende rollen, maar met elke opdracht breng ik mijzelf mee. En dat betekent ten eerste: een sterk geloof dat we in crisissituaties dichtbij onszelf en ons dagelijkse werk moeten blijven. Ik ben altijd onder de indruk van de aanwezige expertise en inzet van de mensen aan tafel, de insiders. Ik heb een onderzoekende houding, draai er niet om heen, kom met open vizier en op vriendelijke wijze dichtbij en vervolgens snel tot de kern. Ik ben gedreven om het met elkaar nét een beetje beter te doen.